Δεν ειμαι οροθετικη αλλα ξερω πολυ καλα τι σημαινει αυτη η λεξη και αυτη η αρρωστια.
Μπορει να μην ειμαι εγω αλλα ηταν ο αδερφος μου.
Δεν ξερω πως να ξεκινησω.
Δεν ξερω ποτε κολλησε και απο ποιον, αλλα ξερω οτι ακουσε εναν τυχαιο γιατρο που του ειπε οτι οταν εισαι απλως φορεας δε θα νοσησεις και ετσι ο αδερφος μου δεν ξεκινησε ποτε θεραπεια με τα φαρμακα.
Το αφησε ετσι στην τυχη.
Ωσπου η αρρωστια χτυπησε τη πορτα μας και μαζι με αυτη και ο καρκινος.
Τι να πρωτοπαλεψει ομως;
Κι ομως... παλεψε για 7 μηνες, αλλα η αρρωστια ηταν πολυ πιο δυνατη.
Και ολα αυτα γιατι;
Γιατι δεν εκανε τη θεραπεια που επρεπε να κανει.
Γιατι ακουσε τον γιατρο και δεν το εψαξε λιγο παραπανω.
Αλλα δε το ειπε και πουθενα.
Αν ελεγε κατι δε θα τον αφηναμε ετσι, θα το ψαχναμε εμεις.
Δε θελω να απογοητευσω κανεναν.
Ο αδερφος μου εφαγε το κεφαλι του απο καθαρη χαζομαρα.
Γι αυτο οσο δυσκολες και να ειναι οι θεραπειες και τα πολλά χαπια, μη σταματησετε.
Η ζωη ειναι το πολυτιμοτερο πραγμα.
Μακαρι να το ειχε κανει και ο αδερφος μου και αυτη τη στιγμη να εγραφε αυτος τη δικη του την ιστορια εδω.
Μ.
210-7222222
Υπουργείο Υγείας - Οδηγία Υ1/3239/2000
