Στα 21 μου βρέθηκα θετικός στον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας.
Σε τρεις μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την τελευταία φορά που έκανα σεξ.
Πάντα ένιωθα ότι μπορεί να μου συμβεί. Απλά ποτέ δεν πίστευα πως θα συνέβαινε τόσο νωρίς.
Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος μετά από τη μόλυνση και μετά από δική μου απόφαση, βρίσκομαι ήδη σε αντιρετροϊκή αγωγή, καθώς πιστεύω ότι όσο πιο νωρίς λάβεις θεραπεία, τόσο το καλύτερο. Φυσικά πάντα με την συγκατάθεση και την εύνοια των ιατρών της ΜΕΛ.
Αλλά ας πάρω τα γεγονότα από την αρχή.
Στη δική μου περίπτωση, η εκδήλωση των συμπτωμάτων της μόλυνσης με HIV συνέπεσε με τη λοιμώδη μονοπυρήνωση ή όπως την ονομάζουν, τη «νόσο του φιλιού» και προτιμά συνήθως τους εφήβους.
Μία ωραία πρωία λοιπόν, αφού έχω περάσει μια νύχτα με ένα περιστασιακό ερωτικό σύντροφο, νιώθω να μην μπορώ να καταπιώ, αποδυναμωμένος και με βραχνή φωνή.
Αργότερα έρχονται πυρετοί, κοπώσεις και μυικές αδυναμίες, παρόλο που είχα αρκετή μυική μάζα, καθώς είχα πολύ ωραίο γυμνασμένο σώμα.
Στην αρχή ο γιατρός διέγνωσε μια απλή λαρυγγίτιδα η οποία δεν αντιμετωπιζόταν με την πάροδο των ημερών.
Οι γιατροί μου άλλαζαν μία μετά την άλλη τις αντιβιώσεις.
Μία γιατρός διέγνωσε τη μονοπυρήνωση, μετά από μια ειδική εξέταση αίματος.
Μέχρι όμως να γίνει η διάγνωση, είχα ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ καθώς δεν γινόμουν καλα. Δεν πήγαινα γυμναστήριο, οι μύες μου άρχιζαν να μαζεύουν και το σεξ είχε σταματήσει.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι αυτοάνοση, δηλαδή δεν υποχωρεί με αντιβίωση.
Οι πολλαπλές αντιβιώσεις όμως που έπαιρνα, μου προκάλεσαν διαταραχές στο παχύ έντερο, με αποτέλεσμα να κάνω συνέχεια διάρροιες και να μην μπορώ να φάω σχεδόν τίποτα.
Είχε περάσει ήδη ένας μήνας στο κρεβάτι χωρίς να πηγαίνω σχολή, γυμναστήριο ή σε κοινωνικά καλέσματα.
H ψυχολογία μου ήταν πεσμένη, καθώς η λοιμώδης μονοπυρήνωση διαρκεί από δύο μήνες και πάνω.
Και που να φανταζόμουν τι θα ακολουθούσε.
Εξαντλημένος από διάρροιες και πυρετούς και με ένα σώμα αδύνατο και ταλαιπωρημένο, επισκέφτηκα την ιδιώτη γιατρό που με παρακολουθούσε και της ζήτησα μαζί με την εξέταση για τη μονοπυρήνωση να γράψει και μια εξέταση για ΗΙV.
Σκεφτόμουν πως κάτι παίζει με το ανοσοποιητικό μου σύστημα, καθώς είχα κλείσει ήδη ένα μήνα με λαρυγγίτιδα και φαρυγγίτιδα, διάρροιες και συνεχόμενους πυρετούς που δεν σταματούσαν.
Ήταν λίγο το προαίσθημα, λίγο οι γενικές γνώσεις μου περί ιατρικών ζητημάτων.
Δεν φοβόμουν να μάθω την αλήθεια, διότι είχα ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ πνευματικά και σωματικά που τουλάχιστον ήθελα να ξέρω τι έχει προκαλέσει όλα αυτά.
Το θετικό αποτέλεσμα στον HIV το έμαθα από ιδιώτη μικροβιολόγο ο οποίος μου πήρε και δεύτερη φορά αίμα και το έστειλε στην Αθήνα για να το ελέγξουν κι εκεί.
Ως σωστός επαγγελματίας ήθελε να μου ανακοινώσει κάτι σίγουρο και όχι κάτι που μπορεί να με τρόμαζε χωρίς να υφίσταται στην πραγματικότητα.
Όταν το έμαθα δεν ένιωσα τίποτα. Με είχαν καταβάλει τόσο πολύ οι πυρετοί και οι διάρροιες, που επιτέλους ένιωθα ανακούφιση που έμαθα τι έχω.
Ήξερα πλέων τι είχε προκαλέσει όλη αυτή την ταλαιπωρία.
Η γιατρός μου είπε "πολύ ψύχραιμο σε βλέπω" και εγώ απλά της απάντησα "θα βοηθήσει κανέναν από τους δύο μας αν βάλω τα κλάματα;"
Ίσως είχα σοκαριστεί τόσο πολύ, που είχαν παγώσει όλα μου τα συναισθήματα στα πρώτα λεπτά της ανακοίνωσης της ένταξής μου στην ομάδα των οροθετικών (ομάδα από ιατρικής άποψης και όχι κοινωνικής).
Και εδώ είναι όλο το ζουμί της ιστορίας και εύχομαι να διαβαστεί αυτή η ιστορία από πολλούς, ώστε να ακούσουν κάτι διαφορετικό.
Τώρα είμαι 22 ετών και έχω συνευρεθεί ερωτικά με λιγότερο από 12 άτομα από τα 19 μου χρόνια.
Ήμουν καλά ενημερωμένος για τον HIV και τους τρόπους μετάδοσής του.
Δεν έχω κάνει ποτέ πρωκτικό σεξ χωρίς προφυλακτικό και δεν είχα βρει ποτέ σπασμένο προφυλακτικό μετά το σεξ, καθώς έριχνα μια ματιά ακόμα και όταν δεν το φορούσα εγώ.
Ποτέ δεν είχαν εκσπερματίσει στο στόμα μου, ποτέ δεν είχα καταπιεί σπέρμα, ποτέ δεν ήρθε σπέρμα σε επαφή με τα μάτια και τα αυτιά μου. Ποτέ δεν εκσπερμάτισαν μέσα μου. Ποτέ δεν συμμετείχα σε όργιο με πολλαπλούς συντρόφους.
Όμως συχνά έκανα στοματικό έρωτα χωρίς προφύλαξη. Ίσως, αυτός να ήταν ο τρόπος με τον οποίο πέρασε ο HIV στον οργανισμό μου.
Δίνω 1% πιθανότητα να βρήκε δίοδο από εκσπερμάτωση σε κάποια πληγή στο σώμα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήμουν τόσο άτυχος που ενώ πρόσεχα και έπαιρνα προφυλάξεις, ανήκω στο 0,01% που μολύνονται από στοματικό έρωτα.
Βάλτε προφυλακτικό όταν κάνετε στοματικό σεξ. Υπάρχουν προφυλακτικά με γεύσεις.
Και όποιος δεν το δεχτεί, τότε είναι πολύ λίγος για να του δώσετε τέτοια ευχαρίστηση.
Δεν είναι ντροπή το προφυλακτικό.
Μετάνιωσα που δεν έβαζα προφυλακτικό, αλλά το σχεδόν μηδαμινό ποσοστό του 0,01% σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα και να μη βάλεις προφυλακτικό στο στοματικό σεξ.
Όσο περνούσαν οι ώρες, άρχισα να κάνω διάφορες άσχημες και απαισιόδοξες σκέψεις.
Ήξερα ότι από εκεί που σχεδόν κάνεις δεν με είχε απορρίψει (προφανώς κάποιοι θα με είχαν απορρίψει), θα μπω πλέον στο περιθώριο.
Ένιωθα δημόσιος κίνδυνος. Δεν ήθελα να ακουμπάω κανέναν, να αγγίζω πράγματα άλλων και διάφορα παρανοϊκά πράγματα.
Παρ' όλα αυτά το πρώτο βράδυ μου ως διαγνωσμένος οροθετικός, άργησα αλλά κοιμήθηκα τελικά. Ήξερα τουλάχιστον τι είχα.
Ψυχολογία στο μηδέν, αυτοεκτίμηση πιο κάτω. Ένιωθα άξεστος, βρώμικος, πεταμένος.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι έχω HIV. Παρακαλούσα να είναι εφιάλτης.
Ήμουν ήδη 8 κιλά μείον λόγω των αντιβιώσεων και ήμουν σίγουρος ότι είχα ξοφλήσει ως ερωτικός παρτενέρ. Από τότε δεν έχω ξανακάνει σεξ. Το παραδέχομαι φοβάμαι.
Και δεν θέλω να κολλήσω κάποιον ή να με κολλήσουν κάτι αυτοί. Μόνο στην ιδέα να ξαναπέσω στο κρεβάτι, όπως πέρσι τον Μάρτιο-Απρίλιο-Μάιο, τρελαίνομαι.
Αποστρέφομαι την ιδέα ότι μπορεί να ξαναπεράσω κάτι παρόμοιο. Φοβάμαι να κάνω σεξ. Ακόμα και με κάποιον οροθετικό. Δεν έχουμε όλοι τον ίδιο τύπο και δεν θέλω να μεταλλαχθεί ο δικός μου ιός.
Αφετέρου, δεν θέλω οι οροαρνητικοί να κολλήσουν το παραμικρό από εμένα, διότι δεν θέλω να βλάψω κανένα, ούτε θέλω να μπλεχτώ σε νομικές υποθέσεις σε περίπτωση που κάποιος με μηνύσει ότι έκρυψα την οροθετικότητά μου.
Είμαι 22 χρονών με πάθος για το σεξ, αλλά έχω καταπιέσει τις ορμές και τα πάθη μου και έχω προσφύγει στον αυνανισμό.
Ζηλεύω που οι γύρω μου κάνουν σεξ. Το παραδέχομαι ζηλεύω, αλλά δεν θέλω να περάσω παρόμοιο εφιάλτη.
Ήδη έχω άγχος για να δω αν η αντιρετροϊκή θεραπεία ανταποκρίνεται στο σκοπό της.
Η θεραπεία τις πρώτες μέρες μου προκάλεσε περίεργα συναισθήματα και πονοκεφάλους. Ζαλιζόμουν, έβλεπα εφιάλτες και έκλαιγα χωρίς λόγο.
Πλέον δεν υπάρχει κανένα ζήτημα προς επίλυση σχετικά με αυτήν. Φτάνει να αποδειχτεί αν θα πετύχει το στόχο της.
Μου πήρε μήνες να αποδεχτώ τι μου έχει συμβεί. Ένιωθα ντροπή. Ένιωθα δεύτερος, σαν να έβαζα από μόνος μου στίγμα στον εαυτό μου.
Θέλω πολύ να κάνω σεξ, αλλά δεν νιώθω έτοιμος. Έχω ξαναπάρει τα κιλά μου, αλλά έχω ξεκόψει με όλους τους ερωτικούς συντρόφους μου.
Έχω αφοσιωθεί πολύ στη σχολή και στα βιβλία ώστε να εξοπλιστώ με πληθώρα πνευματικών εφοδίων με σκοπό να αντιμετωπίσω το ρατσισμό, το κοινωνικό στίγμα και ενδεχόμενες προσβολές σχετικά με τον ιό.
Δεν αρνούμαι ότι συνέβη. Με την όλη ιστορία έμαθα να εκτιμάω και το πιο μικρό πράγμα.
Νιώθω ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής. Ευχαριστιέμαι περισσότερο την κάθε μπουκιά, την κάθε σταγόνα της βροχής, το κάθε πέταλο που ανθίζει κάθε μέρα.
Γελάω με τη καρδιά μου, κλαίω με λυγμούς, θέλω να τα ζω όλα πιο δυνατά.
Ίσως να βρεθεί κάποιος άνθρωπος που θα αποδεχτεί το γεγονός ότι είμαι οροθετικός και θα θέλει να είναι μαζί μου.
Αν και νιώθω πως πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος τέτοιος, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Η ζωή μου δίδαξε πως μπορεί να είναι πού απρόβλεπτη.
Κανείς δεν ξέρει για εμένα. Μόνο η μητέρα μου και οι αδερφές μου. Ούτε καν ο πατέρας μου.
Τουλάχιστον πέσανε οι μάσκες και ζω ελεύθερος μέσα στο σπίτι.
Είμαι γκέι και οροθετικός και η οικογένειά μου με αγαπάει το ίδιο με πριν.
Μου συμπεριφέρονται όπως πριν. Ποτέ δεν εξέφρασαν λύπηση. Κι αυτό μου δίνει δύναμη. Όλη η περσινή χρονιά μου έδωσε δύναμη.
Όταν άρχισα να συνέρχομαι σωματικά, αφοσιώθηκα στην αναστύλωση του πνεύματος και της ψυχολογίας μου.
Είδα πόσο τυχερός είμαι, παρότι αυτό που μου συνέβη.
Έχω όμορφο πρόσωπο, όμορφο σώμα και κυρίως όμορφη ψυχή.
Ίσως ο HIV να ήταν ένα ταρακούνημα για να αλλάξω τρόπο σκέψης. Μετά τη δυσάρεστη περιπέτεια υγείας, αγάπησα τον εαυτό μου, τους γύρω μου και τη φύση ακόμα πιο πολύ.
Η έλλειψη σεξ πάει να με τρελάνει, αλλά προσπαθώ να απασχολούμαι με άλλα πράγματα. Καμιά φορά γίνομαι όπως παλιά, δηλαδή αναγνωρίζω στον εαυτό μου μόνο το κατά πόσο αρέσω στους άλλους. Το καταλαβαίνω όμως και γυρίζω στο νέο μου εαυτό. Βλέπω τη ζωή με άλλο μάτι.
Πρώτα η υγεία και μετά όλα τα άλλα.
Εν κατακλείδι, ταλαιπωρήθηκα, αδυνάτισα, κατέρρευσα ψυχολογικά. Όμως τώρα ξέρω τι πάει να πει περνάω δύσκολα και τίποτα δεν θα σταματήσει τη πορεία προς την άνοδο. Ακόμα και αν κρύβομαι από τους έξω, μέσα μου πλέον τα έχω βρει με τον εαυτό μου. Το ένα μου χέρι πιάνει το άλλο και προχωράω μπροστά.
Έπεσα και ξανασηκώθηκα και αυτή τη φορά θα πάω ψηλότερα. Νιώθω σαν αετός που δεν έχει ανοίξει ακόμα τα φτερά του.
ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ και ας είστε οροθετικοί. Μη μισήσετε τον εαυτό σας για ότι συνέβη.
Ελπίζω η ιστορία μου να πιάσει τόπο, τουλάχιστον έστω και ένας αν την διαβάσει!
Ευχαριστώ για το χώρο που μου δόθηκε να γράψω τουλάχιστον τα βασικά απ' όσα πέρασα.
JUST BREATH xx
210-7222222
Υπουργείο Υγείας - Οδηγία Υ1/3239/2000
