O S. εξομολογείται...

Boy Είμαι 31 ετών, παντρεμένος και με ένα παιδί.

Το 2011 από μια οργάνωση αιμοδοσίας ανακάλυψα ότι είμαι οροθετικός.
Ήταν πολύ δύσκολα. Μέχρι και να αυτοκτονήσω σκέφτηκα αλλά το ξεπέρασα.

Πήρα αγωγή και δουλεύω. Είμαι καλά, όμως εδώ και 2 μήνες δεν παίρνω φάρμακα επειδή έληξε η άδεια παραμονής μου και περιμένω για την ανανέωση.
Είμαι σε αναμονή. Δεν ξέρω ποτέ θα βγει η απόφαση για την άδεια παραμονής μου.
Για αυτό το λόγο δεν μου ανανεώνουν το βιβλιάριο του ΙΚΑ και το νοσοκομείο δεν μου δίνει πλέον φάρμακα.
Παρόλο που εργάζομαι και κολλάω κανονικά τα ένσημά μου, δεν έχω υποστήριξη από πουθενά.

Είμαι 14 χρόνια στην Ελλάδα. Ήμουν πάντα νόμιμος.
Το πρωί δούλευα και το βράδυ πήγαινα σχολείο. Τελείωσα το γυμνάσιο και το τεχνικό λύκειο.
Όταν ήρθα στην Ελλάδα ήμουν 17 χρονών και όταν είχα φύγει από την χώρα μου ήμουν 14 χρονών.

Έκανα τρία χρόνια στη διαδρομή. Τρεις μήνες έμεινα στη φυλακή.
Όταν ήρθα εδώ μόνος, χωρίς γονείς, χωρίς κανέναν άλλο, δεν ήμουν οροθετικός.
Ήρθα για μια καλύτερη ζωή, για ένα καλύτερο μέλλον. Όχι για να τερματίσω την ζωή μου.
Δεν κατηγορώ κανέναν. Ήρθε μια λάθος στιγμή, αλλά δεν φταίω εγώ, ούτε εσείς.

Είμαι ευτυχισμένος που έχω την γυναίκα μου και το παιδί μου που με αγαπάνε και τους αγαπώ.
Οι δικοί μου δεν το ξέρουν. Αν το μάθουν ο πρώτος που θα με αρνηθεί θα είναι η μητέρα μου, λόγω αγνοίας. Ακόμα και εδώ που ο κόσμος είναι μορφωμένος, πολλές φορές σε στραβοκοιτούν και σε αποφεύγουν.

Να μην σας κουράσω πολύ.

Όλοι μας έχουμε προβλήματα αλλά λίγο ανθρωπιά δεν βλάπτει κανέναν.
Όλοι έχουμε όνειρα που θέλουμε να πραγματοποιηθούν. Να ζήσουμε και να τα βλέπουμε.
Η ζωή είναι ωραία. Ελπίζω να είμαι ζωντανός όταν το παιδί μου θα πάει πανεπιστήμιο, όταν θα πάει φαντάρος, όταν θα παντρευτεί, όταν θα κάνει παιδί.
Όλο αυτό είναι ένα όνειρο για μένα, παρόλο που δεν είναι το δικό μου παιδί, αλλά εγώ τον αγαπώ περισσότερο και από τον εαυτό μου.

Εδώ και 16 χρόνια δεν έχω δει τους δικούς μου. Μου λείπουν. Ελπίζω κάποια μέρα να μπορέσω να τους δω ζωντανούς.
Ελπίζω η Ελλάδα που αγαπώ να μου δώσει την ευκαιρία.

12 χρόνια περίμενα να με καλέσουν στην επιτροπή ασύλου και αντί για άσυλο, πήρα διετή άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Σχεδόν τίποτα, αλλά θα είμαι ελεύθερος εδώ στην Ελλάδα και κάθε 2 χρόνια πάω για ανανέωση. Ίσως και να μην το ανανεώσουν τώρα.
Περιμένω 2 μήνες και ακόμα δεν ξέρω την απόφαση τους. Δεν τους ενδιαφέρει αν θα πάρω φάρμακα ή όχι. Δεν τους ενδιαφέρει αν θα ζήσω η αν θα πεθάνω.
Δεν μου κάνουν δώρο.

Ο ιδρώτας που ρίχνω τώρα επειδή δεν παίρνω φάρμακα με έκανε να βρω τρόπο να δυναμώσω το ανοσοποιητικό μου σύστημα, γι' αυτό επισκέφτηκα το σάιτ σας.
Ελπίζω οι συμβουλές διατροφής που βρήκα να μου φανούν χρήσιμες και ελπίζω ότι ίσως μια μέρα να γίνουμε όλοι καλά και υγιής.





... 'Aλλες ιστορίες ...



NEJM

Πρόσφατες δημοσιεύσεις στο περιοδικό New England Journal of Medicine

Loading...

About us

Στο hivaids.gr, φιλοξενούμε αφιλοκερδώς το "Πρόγραμμα Συνεργασίας" Μονάδων Λοιμώξεων για την ανάπτυξη διαδικτυακής τράπεζας κλινικών παραμέτρων. Το Πρόγραμμα δημιουργήθηκε από έναν γιατρό ειδικό στην HIV λοίμωξη με τη συμμετοχή των Μονάδων: Περισσότερα

% Αναπηρία και HIV

Νέος κανονισμός

Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας

Ημερολόγιο

@ Διαύγεια

ΔιαύγειαΔι@ύγεια

διαφάνεια στο κράτος

Διαδικτυακές αναρτήσεις διοικητικών αποφάσεων για το HIV/AIDS

Έρευνα

Σας έχει σπάσει ποτέ το προφυλακτικό κατά τη διάρκεια μιας ερωτικής επαφής;
Ναι
Όχι
Δεν χρησιμοποιώ

Επικοινωνία

Newsletter

Ανακοινώσεις

Χρήσιμες πληροφορίες

Τηλεφωνική γραμμή για το HIV/AIDS

210-7222222

Δευτέρα - Παρασκευή
09:00 - 21:00