Εγώ έμαθα ότι είμαι θετικός στον ιό HIV τον Ιανουάριο του 1996.
Από τότε, πέρασαν πολλά χρόνια...
14 χρόνια πέρασαν κιόλας.
Ο ιός όμως ήταν για μένα η αφορμή για να ξαναδώ τη ζωή μου με ένα άλλο μάτι.
Νομίζω ότι από τότε που έμαθα ότι έχω HIV, άρχισα να ξαναζώ αληθινά - όσο παράξενο και αν ακούγεται αυτό.
Βέβαια πέρασα τα πρώτα δύο χρόνια με κατάθλιψη.
Ήταν μέχρι να συνειδητοποιήσω τη σημαντική αλλαγή στη ζωή μου.
Ήμουν από τους τυχερούς που επέζησαν από αυτή την ασθένεια.
Τώρα πια καταπίνω μόνο ένα χάπι την ημέρα!
Και είμαι μια χαρά!
Γιατί εμείς οι οροθετικοί να παίζουμε τον ρόλο του θύματος;
Εμένα πάντως αυτός ο ρόλος δε μου ταιριάζει καθόλου.
Σκεφτείτε το λίγο.
Δεν είμαστε ευτυχώς στη δεκαετία του 1980, που δεν υπήρχαν θεραπείες.
Και υπάρχουν σήμερα και άλλες χειρότερες αρρώστιες που ταλαιπωρούν πάρα πολλούς άλλους ανθρώπους καθημερινά.
Να μην ντρέπεστε λοιπόν για ότι σας συνέβη και να περνάτε όλοι καλά!
'Ενας ανώνυμος οροθετικός.