Με λενε Γ.Φ.
Ήμουν χρηστρια για το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, οπότε μου είναι
γνώριμο το να πεθαίνεις κάθε μέρα.
Εγω διαγνωσθει με επιληψια, ηπαττιτιδα C και πριν 3 μερες εμαθα οτι ειμαι οροθετικη.
Αλλαααα, να σας πω την αληθεια, οι επιλογες που ειχα κανει εχουν πλεον κ τις συνεπειες τους.
Δεν θελω να το βαλω κατω, πανω από όλα για εκεινους που αγαπω.
Η ζωη προχωραει και δεν θελω να χασω πλεον ουτε ενα δευτερολεπτο απο αυτη.
Ζω με αξιοπρεπεια πια.
Οταν εμαθα οτι ειμαι οροθετικη η πρωτη σκεψη ηταν να πεθανω, να αυτοκτονησω, αλλα ειμαι μαχητρια και δεν τα παραταω.
Απλα αυτη η ιδιαιτεροτητα με εκανε να καταλαβω ποσα μα ποσα στη ζωη μου θεωρουσα
δεδομενα.
Τιποτα δεν ειναι δεδομενο.
Παιδια ψηλα το κεφαλι, δεν ειμαστε μονοι μας.
Ουτε ειναι ευκολο.
Μας αξιζει ενα καλυτερο αυριο, αυτο ομως εξαρταται απο εμας.
Σημερα ξυπνησα και απλα ενιωθα τοσο ευγνωμων που κι αυτη την μερα μπορω και παταω στα
ποδια μου.
Σημερα υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι θα του φερθω με αγαπη και φροντιδα.
Ελπιζω ολοι να βρουμε την χαρα, ελπιζω ολοι να αντεξουμε για πολλα χρονια.
Τελος καλυτερα να ξερω οτι ειμαι οροθετικη παρα να ζω στην αγνοια, γιατι ετσι μπορω να
προσεχω να μην το μεταδωσω σε αλλους (οικογενεια, φιλους) και πανω απ' ολα να
προστατεψω τον εαυτο μου.
210-7222222
Υπουργείο Υγείας - Οδηγία Υ1/3239/2000
