Ημουν η πρώτη που εξομολογήθηκε τις εμπειρίες της σε αυτή εδώ τη σελίδα.
Το μακροσκελέστατο, αγωνιώδες κείμενο το είχα γράψει γύρω στο 1997. Το είχα κρατήσει (τα δράματα δεν τα πετούσα τότε) και το δημοσιεύσα εδώ, όταν είδα ότι μπορώ.
Ήθελα να μοιραστώ τα μαύρα συναισθήματα και τις σκοτεινές σκέψεις εκείνου του καιρού.
Δεν μου αρκούσε να ζούν μέσα μου, ήθελα ντε και καλά να τους δώσω περισσότερο χώρο να ζήσουν, να απλωθούν τα μέγιστα!
Σήμερα, 10 χρόνια μετά, θέλω να ξαναγράψω μερικά λόγια.
Άλλαξα, και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα "νέα"!
Την ιδέα να το κάνω την πήρα από κάποια κείμενα/εξομολογήσεις που διάβασα σήμερα, με τα οποία
ταυτιζόμουν πριν 8-10 χρόνια και που σήμερα δεν με εκφράζουν σε τίποτα.
Μέσα στα 12 χρόνια που είμαι οροθετική, έκανα (δόξα τω Θεώ) κάποιες εναλλακτικές ερωτήσεις στον εαυτό μου:
α) Βρε μπας και δεν είμαι κυρίως μια οροθετική?
Δηλ. σχεδόν μόνο ένας ιός με πόδια? Ας ρίξω αμέσως μια ματιά και στις υπόλοιπες ποιότητές μου, τα χαρίσματά μου, τις ομορφιές μου.
Ας τους δώσω τον χώρο και τη σημασία που τους αξίζει... και μέσα σε όλο το τοπίο απ' όσα με συνθέτουν και με αφορούν, σε μια γωνίτσα, ας βάλω και την "ιδιότητα" της οροθετικής για φόντο.
β) Βρε μπας και αυτή η ασθένεια έχει να "μου πεί" πράγματα για μένα?
Μήπως φέρνει μηνύματα για την πάρτη μου? Μήπως μου επισημαίνει πως είχα πάρει έναν δρόμο μακριά από την ψυχούλα μου, κι επειδή τότε δεν άκουγα κανέναν και κυρίως τον εαυτό μου, βρήκε η σοφή φύση έναν δυναμικό τρόπο να μου το πεί?
Μπας και αυτός ο εφιάλτης αν τον γυρίσω απ' την άλλη, διαβάσω πως έχει και μια άλλη πιθανή ταυτότητα? Μήπως εάν του το επιτρέψω θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν πιθανή ευκαιρία?
H πραγματικότητα είναι θέμα ερμηνείας. Όπως την ονομάσεις, ανταποκρίνεται. Εμείς ορίζουμε την ταυτότητα των συμβάντων και στη συνέχεια προκαλούμε και τις ανάλογες εκβάσεις τους, σκέφτηκα..
Και ετέθη επείγον το ερώτημα: Καταστροφή ή ευκαιρία?
Πήρα στα σοβαρά τις ερωτήσεις μου και βάλθηκα να δώσω απαντήσεις.
Η ζωή μου άλλαξε. Η ψυχή μου άλλαξε. Το Σύμπαν άλλαξε.
Και αυτή η αλλαγή με οδήγησε στην τελευταία ερώτηση:
Βρε μπας και η είδηση "ανίατη ασθένεια" δεν είναι ντε και καλά αλήθεια? Ανίατη απ'έξω, από την πλευρά του γιατρού ο οποίος το δηλώνει. Μήπως και εφόσον ο άνθρωπος είναι φορέας αυτοϊασης, θα μπορούσε μια πιθανή ίαση να έρθει από μέσα?
Υποθέτω πως θα φάω κάποιες διαδικτυακές μούντζες με το κείμενό μου. Είναι δεκτές. Θα σας συνιστούσα όμως να κρατήσετε και μια για τον εαυτό σας! Όπως έκανα κι εγώ κάποτε.
Χαιρετώ τους συμπαθέστατους φίλους που στηρίζουν το σάιτ αυτό!
Β.Κ