Ειμαι ο Δ.Κ.
Ημουνα για πολλα χρονια τοξικομανης και αυτο που δεν καταφερα να κανω ολα αυτα τα χρονια, μπαινοβγαινοντας σε κοινοτητες και προγραματα απεξαρτησης, το καταφερα αμεσως μολις ακουσα πως ειμαι οροθετικος.
Καταφερα να απεξαρτηθω απο τα ναρκωτικα.
Ετσι κι αλλιως τη ζωη μου παντα τη διασκεδαζα και μπορουσα να χαρω με πολυ μικρα πραγματα.
Αυτό δεν θα το χασω τωρα που το αυριο ειναι αβεβαιο για μενα.
Ειχα παει στο γιατρο γιατι ειχα πρηζμενους λεμφαδενες.
Σχεδον αμεσως ο γιατρος με προετοιμασε καπως για το τι μπορει να εχω.
Δεν ταραχτηκα ουτε εκεινη τη στιγμη, αλλα ουτε οταν ητανε πλεον σιγουρο πως ειμαι οροθετικος.
Αντιθετα εκατσα και διαβασα και ενημερωθηκα για να γνωριζω τι ακριβως μου συμβαινει.
Απο τοτε, ακολουθω υγιεινη διατροφη και αρχισα να αθλουμαι συστηματικα.
Αρχισα να ασχολουμε με διαφορα καινουργια χομπυ και ειδα τη ζωη μου απο κει που ητανε μεσα στη μαστουρα, να καλυτερευει, να παιρνει πλεον νοημα και να εχει ουσια.
Πιστευω πως για μενα, ητανε για καλο αυτο που μου συνεβει.
Διαλεξα να πω οτι ειμαι οροθετικος, μονο στους γονεις μου και στην αδερφη μου, γιατι στην πραγματικοτητα οταν χρειαστηκα καποιον κοντα μου, μονο αυτοι σταθηκανε διπλα μου.