Ο Κάρλος ρωτάει αδιάφορα αν ο καφές του έχει άπαχο γάλα. Κατεβάζει μια γουλιά στο γεμάτο κόσμο Starbucks, και συνεχίζει να εξηγεί πόσο πολύ θέλει να κολλήσει HIV, τον ιό που προκαλεί το AIDS! Τα μάτια του σπινθηρίζουν καθώς λέει ότι η στιγμή που θα κολλήσει τον HIV, θα είναι "το πιο ερωτικό πράγμα" που μπορεί να φανταστεί. Φαίνεται σαν ένας συνηθισμένος 32-χρονος άντρας, αλλά, στην ουσία έχει μια κρυφή πλευρά. Ο Κάρλος κυνηγάει το μικρόβιο.
"Ξέρω ποιός είναι ο κίνδυνος, και ξέρω ότι βάζοντας τον εαυτό μου σε αυτή τη θέση είναι σαν να βάζω ένα πιστόλι στον κρόταφό μου," λέει. Η ποπ μουσική που ακούγεται, κάνει την εικόνα ακόμα πιο σουρεαλιστική καθώς μια φωνή τραγουδά πίσω από τον Κάρλος, "Δες την καλή πλευρά της ζωής". "Όμως νομίζω ότι καβλώνει πολύ τον άλλον όταν ξέρει ότι είμαι οροαρνητικός και ότι με φέρνει στην κοινότητά του. Αυτό με τρελαίνει."
Γνώρισα τον Κάρλος στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, στη γειτονιά που συχνάζει. Είναι ψηλός, σωματώδης, και πολλοί ομοφυλόφιλοι άντρες τον βρίσκουν ελκυστικό. Τα μακριά, σπαστά μαύρα μαλλιά του με τις χρυσές ανταύγειες, και το απαλό πρόσωπό του, τον κάνουν λίγο θηλυπρεπή. Έχει ένα πολύ γοητευτικό χαμόγελο, και είναι ευχάριστος. Η συζήτηση ταλαντεύεται από τα βαρετά - είναι παθιασμένος με τα ριάλιτυ σόου - ως την επιθυμία του για τον HIV. Ο τόνος της φωνής του δεν αλλάζει από το ένα θέμα στο άλλο.
Όταν τον ρωτάμε αν είναι έτοιμος να ζήσει με τον HIV μετά από εκείνη την "ερωτική" στιγμή, ο Κάρλος νομίζει ότι το να ζεις με HIV είναι μια ελάχιστη λεπτομέρεια. Όπως όλοι όσοι επιδιώκουν να μολυνθούν, ο Κάρλος έχει την εντύπωση ότι ο ιός πλέον δεν είναι κάτι τρομερό: "Είναι σαν να ζεις με διαβήτη. Παίρνεις μερικά χάπια και συνεχίζεις τη ζωή σου." Ο Κάρλος περνάει το απόγευμα λέγοντας για έναν άντρα που τον λένε Ρίτσαρντ, κάποιον που γνώρισε στο Ίντερνετ. Συναντήθηκαν στο barebackcity.com πριν από ένα χρόνο, όταν ο Κάρλος ήταν ακόμα με τον σύντροφό του. Ο συντροφός του τον παράτησε διότι ο Κάρλος πήγαινε με άλλους άντρες και ενδιαφερόταν για το barebacking - η πρακτική του να κάνεις έρωτα χωρίς προφυλακτικό. Ο Κάρλος και ο Ρίτσαρντ κανονίσανε ένα "ραντεβού" για αργότερα την ίδια μέρα.
Ο Κάρλος είναι μέρος ενός πολύπλοκου υποκόσμου που αναδύθηκε, οδηγούμενος σχεδόν αποκλειστικά από το Ίντερνετ, στο οποίο άντρες που θέλουν να μολυνθούν με HIV βρίσκουν εκείνους που είναι πρόθυμοι να τους μολύνουν. Οι άντρες που θέλουν τον ιό λέγονται "κυνηγοί του ιού" και οι άντρες που απλόχερα τους προσφέρουν τον ιό λέγονται "δότες." Την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος πολεμά την επιδημία του AIDS και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται την μόλυνση από τον ιό HIV, αυτή η υποκουλτούρα εξυμνεί τον ιό και ερωτοτροπεί μαζί του. Το μολυσμένο με HIV σπέρμα θεωρείται σαν υγρός χρυσός. Ο Κάρλος κυνηγάει τον ιό για περισσότερο από ένα χρόνο σε έναν άστατο κόσμο στον οποίο κάθε συμβατική ιδέα για τον HIV έχει ανατραπεί. Ο ιός δεν είναι τρομερός και φοβερός, είναι ωραίος και σέξυ - και μεταδίδεται με έναν τρόπο που σχεδόν σίγουρα οδηγεί στην μόλυνση. Σε αυτόν τον κόσμο, οι άντρες με HIV είναι οι πιο επιθυμητοί, και οι κυνηγοί του ιού θα έκαναν τα πάντα για να αποκτήσουν τον ιό - να "χτυπηθούν," να "καλλιεργήσουν" ή να "ενταχθούν στην αδελφότητα."
Όπως όλες οι ακραίες σεξουαλικές συμπεριφορές, έτσι και το "κυνήγι του ιού" δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το Ίντερνετ, ή τουλάχιστον δεν θα μπορούσε να ανθήσει. Πριν την καθιέρωση του Ίντερνετ και του e-mail, θα ήταν πρακτικά αδύνατον το κυνήγι του ιού να αναπτυχθεί σε μεγάλους αριθμούς, γιατί είναι ανήκουστο να πλησιάσεις στο δρόμο κάποιον άγνωστο και να του πεις ότι θέλεις τον ιό. Αλλά η ανωνυμία του Ίντερνετ και η ευρεία πρόσβαση κάνουν δυνατή την συνεύρεση προσώπων με κοινά ενδιαφέροντα, όσο ακραία και αν είναι αυτά. Ο Κάρλος σερφάρει στο Ίντερνετ γύρω στις 20 ώρες την εβδομάδα ψάχνοντας για ερωτικούς συντρόφους, συνήθως σε ιστοσελίδες όπως το bareback.com και το barebackcity.com, συν έναν αριθμό γκρουπ συζητήσεων μέσω Ίντερνετ. Οι περισσότερες από αυτές τις ιστοσελίδες προσποιούνται ότι απλά υποστηρίζουν το σεξ χωρίς προφυλακτικό, κάτι που είναι από μόνο του επικίνδυνο και αντιφατικό αλλά απέχει πολύ από το κυνήγι του ιού. Για τις ιστοσελίδες αυτές, ο διαχωρισμός είναι στην καλύτερη περίπτωση πολύ λεπτός και συνήθως ένα απροκάλυπτο ψέμα. "Έχουμε τους Poz4Poz, Neg4Neg και κυνηγούς του ιού που θα ήθελαν να γίνουν μέλη," η αρχική σελίδα του barebackcity.com, που υποστηρίζει ότι είχε 28.000 μέλη τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του με 48.000 συνολικά εγγεγραμμένα μέλη γράφει: "Γίνε ο πρώτος που θα φυτέψεις τον ιό σε έναν νέο και δώσε του μια θετική διάθεση!"
Μέσα σε αυτή την ηλεκτρονική κοινότητα, οι κυνηγοί του ιού εκστασιάζονται μέσα στις επιθυμίες τους, χρησιμοποιώντας την αργκό τους για "θετικούς" και "αρνητικούς" άντρες, "χυμός του ιού" και "μετατροπή" από αρνητικός σε θετικός. Τα ψευδώνυμα των μελών συμπεριλαμβάνουν ονόματα όπως BugChaser21, Knockmeup, BugMeSoon, ConvertMeSir, PozCum4NegHole and GiftGiver. Όσοι βάζουν μηνύματα, ανοιχτά αναζητούν τον HIV, ακόμα και με ενθουσιώδη τρόπο, προφανώς διότι οι ιστοσελίδες είναι σχεδόν το μοναδικό μέρος όπου οι κυνηγοί του ιού μπορούν να εκφράσουν τις επιθυμίες τους ανοιχτά. Κάτω από την επήρεια της ηδονής, ένα μήνυμα του PozMeChgo εκλιπαρεί για "ένα καυτό θετικό σπέρμα βαθιά μέσα μου. Θέλω να γίνω θετικός!! Δώστο μου/ρίξτο μέσα μου!!" Το ψευδώνυμο του Κάρλος στο Ίντερνετ είναι ΜετέτρεψέΜε, και λέει ότι θέλει έναν άντρα "να με γεμίσει με δηλητηριώδες σπέρμα." Το ψευδώνυμό του στο chat είναι Bug Juice Wanted.
Αρκετές φορές βλέπεις απαντήσεις από ανθρώπους που ενθαρρύνουν άντρες να αποκτήσουν τον HIV. Ένα τέτοιο σχόλιο λέει, "Αυτός ο τύπος ξέρει τι θέλει!! Θα ήθελα να του δώσω το σπέρμα μου :)) Ελάτε μαζί μας. Όσο περισσότεροι είμαστε. τόσο πιο δυνατοί είμαστε." Ένας εκπρόσωπος του Yahoo! επιβεβαιώνει ότι η εταιρεία κλείνει τέτοια sites όταν ενημερώνεται ότι χρήστες προπαγανδίζουν την μετάδοση του HIV ή προκαλείται οποιαδήποτε άλλη βλάβη, αλλά η εταιρεία δεν ψάχνει για κυνηγούς του ιού στα χιλιάδες γκρουπ συζητήσεων, που έχουν δημιουργηθεί από τους ίδιους τους χρήστες. Πρόσφατα, ήταν εύκολο να βρεθούν δύο γκρουπ συζητήσεων στο Yahoo! που προπαγάνδιζαν το κυνήγι του ιού, το ένα λεγόταν barebackover50 και το άλλο gayextremebareback. Το πρώτο γκρουπ ιδρύθηκε το 1998 με 1.439 μέλη στο τέλος του 2002. Το Yahoo! έκλεισε αυτά τα γκρούπ μόλις το Rolling Stone έκανε έρευνα για αυτά.
Τα προφυλακτικά και το ασφαλές σεξ γελοιοποιούνται σε αυτές τις ιστοσελίδες, και πολύ κυνηγοί του ιού επαναστατούν εναντίον του δόγματος της εκπαίδευσης για ασφαλέστερο σεξ. Θεωρούν ότι μια θανατηφόρα ασθένεια αφαιρεί όλη τη μαγεία του σεξ, και λένε ότι τα προφυλακτικά είναι αηδιαστικά. Ο Κάρλος συμφωνεί και λέει ότι όταν έχεις HIV το ασφαλές σεξ είναι συζητήσιμη υπόθεση. "Μιλάμε για ελευθερία," λέει. "Τι άλλο θα μπορούσε να μας συμβεί μετά από αυτό? Μπορείς να γαμάς όποιον θέλεις, να γαμάς όσο θέλεις, και τίποτα χειρότερο δεν μπορεί να σου συμβεί. Τίποτα κακό δεν μπορεί να συμβεί εφόσον έχεις τον HIV."
Για κάποιους, το κυνήγι είναι μια ρεαλιστική κίνηση. Βλέπουν την μόλυνση με HIV ως αναπόφευκτη, εξαιτίας του απρόσεκτου σεξ ή της κοινής χρήσης συριγγών, και έτσι αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να μολυνθούν. Πρόκειται για χειραφέτηση. Δεν είναι πλέον τα θύματα που κινδυνεύουν να μολυνθούν, αλλά αυτοί που αναλαμβάνουν τα ηνία της τύχης τους. Για άλλους, μολύνοντας επίτηδες τους εαυτούς τους είναι η πτώση του τελευταίου ταμπού, η πιο ακραία σεξουαλική πράξη του κόσμου, και αυτό αποτελεί μια δυνατή ερωτική έλξη για κάποιους άντρες που έχουν δοκιμάσει τα πάντα. Άλλοι νιώθουν χαμένοι και χωρίς καμία κοινότητα να τους αγκαλιάσει, και βλέπουν αυτούς που ζουν με HIV σαν ένα συμπαγές γκρουπ που καλωσορίζει τα νέα του μέλη και λαμβάνει μεγάλη υποστήριξη από την υπόλοιπη ομοφυλοφιλική κοινότητα, και την κοινωνία. Οι κυνηγοί του ιού θέλουν να ενταχθούν σε αυτό το κλαμπ. Μερικοί θέλουν τον HIV γιατί όταν τον αποκτήσουν θα μπορέσουν να ζήσουν μια έξαλλη ερωτική ζωή χωρίς εμπόδια και φόβους για τον ιό. Αποκτώντας τον ιό ανοίγει η πόρτα της σεξουαλικής νιρβάνας, λένε. Άλλοι δεν μπορούν να αντέξουν την σκέψη ότι είναι τόσο διαφορετικοί από τους οροθετικούς τους εραστές.
Για τον Κάρλος, το κυνήγι του ιού είναι τόσο συναρπαστικό όσο όταν κάνεις κάτι που όλοι οι άλλοι θεωρούν τρελό και λανθασμένο. Κρατώντας αυτό το κομμάτι της ζωής του κρυφό, η ηδονή για τον Κάρλος το οποίο δεν είναι το πραγματικό του όνομα, είναι η απαγορευμένη προοπτική να αναζητεί το σεξ αποκλειστικά με οροθετικούς άντρες. "Είναι κάτι που δεν ξέρει κανείς για μένα," λέει ο Κάρλος. "Είναι δικό μου. Είναι το μικρό μου βρώμικο μυστικό." Παρομοιάζει το κυνήγι του ιού με το να πηδάς τον εραστή σου στο σπίτι των γονιών σου, ή να κάνεις έρωτα πάνω στο γραφείο του διευθυντή σου. Δεν πρέπει να το κάνεις, και ακριβώς αυτό είναι που το κάνει απολαυστικό, λέει, γελώντας.
Ο Κάρλος έχει άλλο ένα μυστικό που όπως λέει εκτινάζει στα ύψη την απόλαυση της αναζήτησης του HIV. Μερικές φορές εργάζεται εθελοντικά στα γραφεία του Gay Men's Health Crisis, του κυριότερου οργανισμού για την πρόληψη του AIDS στην Νέα Υόρκη. Και περίπου μια φορά το μήνα, πηγαίνει σε διάφορα μπαρ για να μοιράσει προφυλακτικά και να εκπαιδεύσει τους άντρες στο ασφαλές σεξ.
Ο Κάρλος θα συναντιόταν με τον Νταγκ, αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν θα τον δει ποτέ. Πριν από ένα χρόνο ήταν κολλητοί στο Ίντερνετ, μοιράζονταν το πάθος για τον HIV που λίγοι καταλάβαιναν. Τώρα ο Νταγκ καταλαβαίνει πολύ καλά τι μπορεί να κάνει το κυνήγι του ιού στη ζωή ενός νέου άντρα, αλλά είναι πολύ αργά για αυτόν. Μετά από έξι μήνες κυνηγιού, ο Νταγκ κατάφερε να κολλήσει τον ιό. Αυτός ο πρωτοετής φοιτητής 21 χρονών στο πανεπιστήμιο του Midwestern, είναι τόσο όμορφος που θα νόμιζε κανείς ότι μόλις βγήκε από γραφείο μοντέλων.
Η εμπειρία του Νταγκ άρχισε όταν μετακόμισε από το σπίτι του στη Νεμπράσκα στο Σαν Φραντσίσκο με τον σύντροφό του. Όταν αυτή η σχέση διαλύθηκε, ο Νταγκ έμεινε μόνος. Αναζήτησε διέξοδο στα ναρκωτικά και στο σεξ, χωρίς κανένα μέτρο. Στην αρχή δεν τον ένοιαζε αν θα κολλήσει HIV, μετά ανακάλυψε τον υπόκοσμο του κυνηγιού του ιού και εντάχθηκε σ' αυτόν. Ήταν σίγουρος ότι αργά ή γρήγορα θα κόλλαγε HIV. Νόμιζε ότι πάντα θα αισθανόταν ακριβώς όπως αισθανόταν τότε: ήταν σίγουρος ότι δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια μετά θα διασκέδαζε κάθε νύχτα. Αυτό κράτησε μόλις έξι μήνες - τότε ο Νταγκ αρρώστησε με συμπτώματα μιας έντονης ίωσης και έχασε βάρος. Μια επίσκεψη στον γιατρό τον έβγαλε αρνητικό σε ηπατίτιδα και άλλα πιθανά προβλήματα, αλλά η κλινική τον έστειλε στο σπίτι με ένα τεστ για HIV που μπορούσε να κάνει ο ίδιος. Ο Νταγκ περίμενε πριν κάνει το τεστ και αποφάσισε να γυρίσει στη Νεμπράσκα, αφήνοντας το κυνήγι του ιού και τα ναρκωτικά. Όταν έφτασε στο σπίτι, έκανε το τεστ και ανακάλυψε ότι ήταν θετικός. Τώρα ξυπνάει κάθε μέρα με ένα απαίσιο συναίσθημα. Σιχαίνεται τα φάρμακα που πρέπει να πέρνει κάθε μέρα, και καταλαβαίνει ότι ο HIV επηρεάζει κάθε πλευρά της ζωής του. Όταν κυνηγούσε τον ιό, ο Νταγκ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ήθελε να κάνει σχέση ξανά. Αλλά τώρα που ξανασκέφτεται τη ζωή του, καταλαβαίνει ότι το να είσαι οροθετικός μπορεί να είναι εμπόδιο για νέες σχέσεις.
"Τις μέρες που αισθάνομαι άσχημα όταν πρέπει να αντιμετωπίσω προβλήματα όπως τα φάρμακα," λέει ο Νταγκ, "πρέπει να κοιταχτώ στον καθρέπτη και να πω, 'Εσύ το έκανες αυτό. Είσαι ευχαριστημένος τώρα?' Αυτή η φράση περνάει συνέχεια από το μυαλό μου: 'Είσαι ευχαριστημένος τώρα?'" Μιλάει εκνευρισμένος. "Έχω προσαρμοστεί κάπως με το γεγονός ότι αυτή είναι η ζωή μου, αλλά σχεδόν 4 στις 10 φορές κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέπτη και λέω, 'Κοίτα τί έκανες. Είσαι ευχαριστημένος τώρα?'"
Αναπολώντας ο Νταγκ λέει ότι αυτοκτόνησε με το να κυνηγάει τον ιό HIV, σκοτώνοντας τον εαυτό του σιγά-σιγά γιατί δεν είχε τα κότσια να το κάνει αμέσως. Ο Νταγκ ντρέπεται που έψαχνε τον HIV, αλλά θέλει να μιλήσει γιατί ελπίζει ότι θα αποθαρρύνει άλλους από το να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Θυμώνει όταν ακούει άλλους κυνηγούς να μιλάνε με τον ίδιο τρόπο που μίλαγε εκείνος πριν από ένα χρόνο. Η αναφορά στο "κυνήγι του ιού" τον αναστατώνει.
"Το κυνηγητό θυμίζει παιδιά νηπιαγωγείου που τρέχουν πίσω από πεταλούδες," λέει ο Νταγκ, "ένα πολύ όμορφο πράγμα. Τι μαλακίες είναι αυτές? Θα προτιμούσα οι λέξεις να περιέγραφαν πραγματικά αυτό που συμβαίνει. Γιατί δεν παραδεχόμουν ότι σκόπιμα μόλυνα τον εαυτό μου? Γιατί η λέξη μολύνω ακούγεται άσχημα. Ήθελα να είναι κάτι ερωτικό." Είναι πολύ θυμωμένος με την ιδέα ότι ο HIV μπορεί να περιγραφεί σαν ερωτικός: "Τι θα έλεγες αν με έβλεπες να ξερνάω για μερικές εβδομάδες όταν ξεκινάω καινούργια φάρμακα? Τώρα πες μου αυτό πόσο ερωτικό είναι."
Παρόλο που ο Κάρλος είναι μεγαλύτερος, η ζωή του έχει πολλά κοινά με τη ζωή του Νταγκ στο Σαν Φραντσίσκο. Ο Κάρλος υπολογίζει ότι είχε αρκετές εκατοντάδες σεξουαλικούς συντρόφους στη ζωή του και συνήθως το κάνει με τρεις ή τέσσερεις άντρες την εβδομάδα, όλοι τους οροθετικοί ή τουλάχιστον αβέβαιοι για την κατάστασή τους.
Αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα στους κυνηγούς του ιού, λέει ο Δρ. Μπομπ Σαμπάι, διευθυντής του τμήματος σεξουαλικής συμπεριφοράς στην Υπηρεσία Υγείας του Σαν Φραντσίσκο και στο παρελθόν πρόεδρος της Ένωσης Ομοφυλόφιλων Γιατρών και της Ένωσης Ομοφυλόφιλων Ψυχολόγων. Ο Σαμπάι χαρακτηρίζει το κυνήγι του ιού "ένα πραγματικό φαινόμενο." Μερικοί κυνηγοί έχουν την ψυχολογία της ήττας, ότι δηλαδή έτσι κι αλλιώς θα κολλήσουν HIV κάποτε, ενώ μερικοί προσθέτουν ένα ερωτικό στοιχείο στον ιό, "Για τα παιδιά που δυσκολεύονται πραγματικά να προσαρμοστούν ή να γίνουν αποδεκτά, αυτό μοιάζει με μια αδελφότητα" λέει ο Σαμπάι.
Ως δημόσιος λειτουργός, ο Σαμπάι ξέρει καλά ότι το θέμα ενοχλεί τον κόσμο. Οι περισσότεροι ακτιβιστές του AIDS προτιμούν να αρνούνται ότι το πρόβλημα υπάρχει σε μεγάλη έκταση, και λέει ότι: "Δεν θέλουν να το αντιμετωπίσουν ως πραγματικό."
Όταν ρώτησα για το κυνήγι του ιού, οι αρχηγοί των οργανώσεων όπως το Gay Men's Health Crisis της Νέας Υόρκης, το Ίδρυμα για το AIDS στο Σαν Φραντσίσκο, και η Ομοφυλοφιλική Συμμαχία Εναντίον των Διακρίσεων δεν ήθελαν να προσφέρουν αρκετή ενημέρωση και να διεγείρουν την κοινή γνώμη. Απεναντίας, οι περισσότεροι υποτίμησαν το θέμα και μερικοί μου είπαν ότι δεν χρειάζεται να γράψω καν αυτό το άρθρο. Μια εκπρόσωπος του Stop AIDS Project, η Σάνα Κρότσμαλ, χαρακτήρισε το κυνήγι του ιού ως "σχετικά μικρό θέμα" και με προέτρεψε να παρατήσω την ιδέα αυτού του άρθρου εξ' ολοκλήρου, λέγοντας ότι το θέμα "δεν είναι αρκετά μεγάλο για να ξεσηκώσει θόρυβο." Η Κρότσμαλ με προειδοποίησε ότι δεν είναι σωστό να εστιάσω σε "κάποιους φωνακλάδες που θέλουν να αποδείξουν ότι είναι ανέμελοι άντρες που θα έκαναν τα πάντα για να γαμηθούνε. Νομίζω ότι αυτό δεν εξυπηρετεί την κοινότητα." Το Ίδρυμα για το AIDS στο Σαν Φραντσίσκο αποκάλεσε το θέμα "ακατάλληλο" και δεν το σχολίασε παραπάνω. Η εκπρόσωπος της Ομοφυλοφιλικής Συμμαχίας Εναντίον των Διακρίσεων, Κάθυ Ρέννα ήταν πιο πρόθυμη, λέγοντας ότι έχει ακούσει αρκετά για το κυνήγι του ιού που την ανησύχησαν, τονίζοντας ότι η οργάνωσή της ενδιαφέρεται κυρίως για το εάν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το κυνήγι του ιού για να εκφραστούν αρνητικά για όλους τους ομοφυλόφιλους και να τους χαρακτηρίσουν έτσι εύκολα σαν σεξομανείς και απρόσεκτους. "Η μεγάλη πλειοψηφία της ομοφυλοφιλικής κοινότητας θα εντυπωσιάζονταν από αυτό το γεγονός όσο οποιοσδήποτε άλλος," λέει.
Στο GMHC, όπου ο Κάρλος είναι ένας από τους 7.000 εθελοντές, ο εκπρόσωπός τους Μάρτυ Αλγκάζε χαρακτηρίζει το κυνήγι του ιού "μία από αυτές της underground υποκολτούρες ή φετιχισμούς που φαίνεται ότι έχουν ανθήσει τα τελευταία χρόνια." Ο βοηθός διευθυντή του τομέα εκπαίδευσης της κοινότητας στο GMHC, Ντάνιελ Καστελλάνος, παραδέχεται ότι το κυνήγι του ιού είναι υπαρκτό φαινόμενο αλλά ισχυρίζεται ότι δεν είναι άξιο συζήτησης γιατί αφορά μικρό μέρος του πληθυσμού. Αλλά θα μπορούσε να αποθαρρύνει έναν κυνηγό του ιού από την προσπάθειά του να μολυνθεί με τον HIV? "Αν κάποιος έρθει σε εμένα και μου πει ότι θέλει να κολλήσει HIV, θα μπορούσα να τον ρωτήσω γιατί θέλει κάτι τέτοιο," λέει. "Αλλά αν τελικά αποφασίσει ότι αυτό θέλει να κάνει, υπάρχει ένα σημείο στο οποίο πρέπει να σεβόμαστε τις αποφάσεις των άλλων."
Ο Σαμπάι, ψυχίατρος από το Σαν Φραντσίσκο, λέει ότι αυτά τα επιχειρήματα είναι συνηθισμένα. Και χωρίς να τον ρωτήσουμε, προσθέτει, "Αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι μια ενεργητική συγκάλυψη." Σταματάει για μια στιγμή και συνεχίζει, "Ναι, είναι μια ενεργητική συγκάλυψη γιατί παρόλο που το ξέρουν αρνούνται την ύπαρξη του προβλήματος. Είναι ένα δύσκολο πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζουν γιατί υποσκάπτει την εικόνα για τους ομοφυλόφιλους άντρες. Δεν θέλουν να φωτίσουν αυτό το θέμα γιατί δεν θέλουν να ξέρει ο κόσμος ότι αυτή η συμπεριφορά υπάρχει."
Οι λειτουργοί της Δημόσιας Υγείας επίσης υποτιμούν το φαινόμενο του κυνηγιού του ιού, εκτιμώντας ότι είναι απλώς μια απόκλιση συμπεριφοράς από ελάχιστους, τίποτα άλλο εκτός από περιέργεια. Ο Σαμπάι πεισματικά διαφωνεί, παρόλο που παραδέχεται ότι είναι δύσκολο να βγούνε στατιστικές. Μερικοί άντρες συνειδητά αναζητούν τον ιό, ονομάζοντας τους εαυτούς τους κυνηγούς του ιού, λέει, ενώ πολλοί περισσότεροι απλώς ενεργητικά αναζητούν τον HIV αλλά το αρνούνται και δεν θα ήθελαν να αποκαλούνται κυνηγοί του ιού. Ο Σαμπάι εκτιμά ότι τουλάχιστον το 25% όλων των νέων κρουσμάτων μεταξύ των ομοφυλόφιλων οροθετικών εντάσσεται μέσα σε αυτή την κατηγορία.
Με περίπου 40.000 νέες μολύνσεις το χρόνο στις Η.Π.Α., σύμφωνα με τις κυβερνητικές αναφορές, σημαίνει ότι περίπου 10.000 άτομα κάθε χρόνο κατατάσσονται σε αυτόν τον ευρύτερο ορισμό των κυνηγών του ιού. Ο Νταγκ Χίτζελ λέει ότι ανταποκρίνεται σε αυτή την περιγραφή. Παρόλο που τώρα λέει ότι ήταν κυνηγός του ιού για 6 μήνες, εξηγεί ότι δεν θα το παραδεχόταν σε κανέναν εκτός του κυκλώματος, και μερικές φορές έλεγε ψέματα ακόμα και στον εαυτό του για αυτά που έκανε. Ακόμα και αν υπολογίσει κανείς μόνο τον αριθμό των αυτο-αποκαλούμενων κυνηγών του ιού και όχι το συνολικό αριθμό των αντρών που αναζητά τον HIV, ο Σαμπάι βλέπει ακόμα λόγους ανησυχίας γιατί ο τρόπος της αναζήτησης του ιού ενός κυνηγού μπορεί να μεταδώσει τον ιό πολύ πιο πέρα από τον εαυτό του. "Μπορεί να είναι ένας μικρός αριθμός, αλλά αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι δυσανάλογα υπεύθυνοι για τη συνεχή εξάπλωση του HIV," λέει. "Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα όταν συζητάμε για το πως θα ελέγξουμε την εξάπλωση του ιού. Ένα μικρό ποσοστό μπορεί να είναι υπεύθυνο για τη συνέχιση της λοίμωξης HIV. Η κλινική επίπτωση είναι πολύ βαριά, άσχετα με το πόσο μικρά είναι τα νούμερα."
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται σε μία κοινότητα. Συνάδελφος του Σαμπάι στη Βοστώνη αναφέρει παρόμοιες εμπειρίες με κυνηγούς του ιού. Ο Δρ. Μάρσαλ Φορστάιν είναι διευθυντής Ψυχικής Υγείας στο Fenway, ένα τμήμα του Beth Israel Deaconess Medical Center που ειδικεύεται στην φροντίδα ομοφυλόφιλων ασθενών. Ο Φορστάιν είναι στο τμήμα ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και προήδρευε στην επιτροπή της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας για το AIDS επί 11 χρόνια. Λέει ότι οι κυνηγοί του ιού συναντώνται συχνά στο σύστημα υγείας του Fenway, και το φαινόμενο αναπτύσσεται. Προσθέτει ότι οι κυνηγοί βρίσκονται σε κάθε μεγαλούπολη, αν και οι επίσημες αρχές διστάζουν να συζητήσουν το θέμα διότι δεν είναι εύκολα διακριτό και διαφεύγει της προσοχής τους. Εκπρόσωπος του τμήματος υγείας της επαρχίας του Λος Άντζελες επιβεβαιώνει ότι οι κυνηγοί του ιού είναι γνωστοί στο δικό τους περιβάλλον. Οι αρχές δημόσιας υγείας της Νέας Υόρκης αρνήθηκαν να σχολιάσουν το γεγονός.
Κάτι που είναι γνωστό στους κύκλους της δημόσιας υγείας είναι ότι το τμήμα υγείας του Μαϊάμι στη Φλόριντα, προσπαθεί να ελέγξει στην πράξη το κυνήγι του ιού. Η Έβελυν Ουλλά, διευθύντρια του τμήματος του HIV/AIDS, παραδέχεται ανοιχτά ότι το κυνήγι του ιού είναι ένα "πραγματικό πρόβλημα" στην περιοχή του Μαϊάμι και έχει γίνει πιο συχνό και πιο εμφανές τα τελευταία χρόνια. Επίσημοι υγείας του Μαϊάμι τακτικά παρακολουθούν ιστοσελίδες για κυνήγι του ιού στην κοινότητά τους και καταγράφουν "πάρτυ μετατροπών" των οποίων ο σκοπός είναι οι οροθετικοί άντρες να μολύνουν τους οροαρνητικούς. Το τμήμα υγείας επίσης εφαρμόζει νέες μεθόδους προσέγγισης που συμπεριλαμβάνουν online chat με κυνηγούς του ιού και άλλους που επιδιώκουν επικίνδυνο σεξ.
Ο Σαμπάι και ο Φορστάιν τονίζουν ότι θα πρέπει να γίνουν περισσότερα, ειδικά σε εθνικό επίπεδο. Για αρχή, οι ομοσπονδιακές αρχές υγείας θα πρέπει να παραδεχτούν το πρόβλημα. Ο Δρ. Ρόβερτ Γιάνσεν, διευθυντής του τμήματος πρόληψης του HIV/AIDS στο Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων στην Ατλάντα, λέει ότι ποτέ δεν έχει δει ιστοσελίδες που προωθούν το κυνήγι του ιού και ότι δεν γνωρίζει καμία οργανωμένη προσπάθεια μετάδοσης του ιού. Στην ουσία δεν υπάρχει καμμία έρευνα για άτομα που ηθελημένα αναζητούν τον HIV, λέει, αλλά σημειώνει ότι πολλές μελέτες έχουν δείξει μια αυξανόμενη άγνοια των ομοφυλόφιλων αντρών και του γενικότερου πληθυσμού για τον κίνδυνο από το HIV και τη αίσθηση ότι η μόλυνση με HIV είναι απολύτως ιάσιμη. Η έκρηξη των κρουσμάτων σύφιλης και βλενόρροιας (που είχε πρόσφατα ο Κάρλος) σε μεγάλες πόλεις καταδεικνύουν την τάση να ξεχνάμε τα προφυλακτικά, λέει. Πρόσφατα δεδομένα από το CDC δείχνουν ότι η σύφιλη μεταξύ ανδρών στις Η.Π.Α. αυξήθηκε κατά 15,4 τοις εκατό από το 2000 εώς το 2001, κάτι που οφείλεται σύμφωνα με τους ερευνητές στα κρούσματα μεταξύ ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων ανδρών σε πολλές αμερικανικές πόλεις. Ο Γιάνσεν λέει ότι το CDC δεν το έχει απασχολήσει καθόλου το κυνήγι του ιού αλλά θα μπορούσε αν οι ερευνητές διαπίστωναν ότι είναι μια σημαντική μέθοδος μετάδοσης του ιού. "Είναι ενδιαφέρον ότι λέτε πως υπάρχει αρκετό υλικό στο Ίντερεντ και ότι είναι εύκολο να το βρει κανείς," λέει ο Γιάνσεν. "Αν επιβεβαιώσουμε ότι συμβαίνει σε πραγματικό επίπεδο και όχι σαν αστείο, ίσως χρειαστεί να το αντιμετωπίσουμε."
Αυτό που προκαλεί σύγχυση στους επαγγελματίες της δημόσιας υγείας, λέει ο Φορστάιν, είναι ότι "οι ομοφυλόφιλοι άντρες που κάνουν αυτό το πράγμα δεν έχουν ιδέα για το τι κάνουν," λέει. "Είναι απίστευτα εγωιστές και απορροφημένοι στον εαυτό τους. Δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει στην κοινωνία σε σχέση με την επιδημία ή τι αντίκτυπο μπορεί να έχουν οι πράξεις τους. Η έννοια της αλληλοϋποστήριξης δεν συζητείται στην ομοφυλοφιλική κοινότητα διότι φτάσαμε στα άκρα λέγοντας ότι οι ομοφυλόφιλοι άντρες με HIV μπορούν να κάνουν λάθη. Είναι αθώα θύματα, και δεν μπορούμε να τους κριτικάρουμε."
Η εξάπλωση της επιδημίας δεν ενοχλεί τον Κάρλος. Το κυνήγι του ιού απαιτεί μεγάλο βαθμό αυταπάτης, και εύκολα αναγνωρίζει τις αρνητικές επιπτώσεις αυτών που κάνει. Σημειώνει ότι ενώ αναζητά τον HIV, τρώει υγιεινά φαγητά, δεν καπνίζει και πίνει μόνο σε κοινωνικές εκδηλώσεις. "Φροντίζω τον εαυτό μου," λέει υπερήφανα. Επίσης σημειώνει την υποκρισία του εθελοντισμού του στο GMHC, γιατί ενώ λέει σε άλλους άντρες να χρησιμοποιούν προφυλακτικά και να κάνουν ασφαλές σεξ, ο ίδιος ψάχνει συντρόφους για το μυστικό του χόμπυ. Η αντίθεση δεν τον ενοχλεί καθόλου.
Ο Φορστάιν λέει ότι αυτή η συμπεριφορά είναι καταστροφική για τους ομοφυλόφιλους άντρες. "Σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον," λέει. "Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως κοινότητα."
Μετά από αρκετά τηλεφωνήματα κανονίσαμε ένα ραντεβού με τον Κάρλος και τον Ρίτσαρντ. Ο Κάρλος έκανε σεξ με τον Ρίτσαρντ περίπου 30 φορές μέσα σε έναν χρόνο. "Γνωρίζοντας ότι είναι οροθετικός κάνει το πράγμα πιο απολαυστικό για μένα," λέει. "Είναι ερωτικό όταν κάποιος με μολύνει." Ο Ρίτσαρντ δουλεύει στη σόου μπίζνες, και είναι γύρω στα σαράντα.
"Πολλοί θέλουν να ξέρουν ποιος τους μολύνει," συνεχίζει ο Κάρλος. "'Οταν κάνω έρωτα, θέλω πάντα να είναι κάτι σπέσιαλ, να περνάω καλά, κάτι ωραίο και αξέχαστο στην περίπτωση που είναι αυτός που θα μου τον μεταδώσει".
Ο Κάρλος προσφέρεται, όχι για πρώτη φορά, να με προσκαλέσει να τον κοιτάζω όταν κάνει έρωτα με τον Ρίτσαρντ, αλλά εγώ αρνούμαι. Στο ταξί καθοδόν προς το σπίτι του Ρίτσαρντ, η συζήτηση σταματά. Δεν έχει κάνει τεστ για 2 χρόνια, και δεν προτίθεται να κάνει τεστ τώρα. Μπορεί ήδη να είναι οροθετικός. Αλλά όσο δεν το ξέρει, μπορεί πάντα να ελπίζει ότι απόψε θα είναι η βραδιά που θα κολλήσει τον ιό. Κάθε επαφή μπορεί να είναι Η Επαφή. Βγαίνοντας από το ταξί μέσα στη βροχή, τον ρωτάω τι θα κάνει αν μάθει μια μέρα ότι τα κατάφερε να μολυνθεί -- διακόπτοντας τη χαρά -- να είναι κυνηγός του ιού. Σταματάει και τότε λέει ότι μπορεί να μετατραπεί σε αυτόν που θα μεταδίδει τον ιό.
(Του Gregory A. Freeman, από το περιοδικό Rolling Stone Νo915, 6 Φεβρουαρίου 2003)
210-7222222
Υπουργείο Υγείας - Οδηγία Υ1/3239/2000
