23 ΝΟΕ 2008
Aπό ότι φαίνεται, είμαι ο πιο μεγαλός της παρέας.
Τα γράμματά σας όμως μου έδωσαν πολύ κουράγιο και δύναμη για να ζήσω και να ελπίζω για το καλύτερο.
Σε όσα παιδιά το έχουν βάλει κάτω, έχω να τους πω ότι πρέπει να σηκωθούν και να πολεμήσουν, και να μην σταματούν στο « λάθος » που έκαναν για μια στιγμή, το να μην προσέξουν ένα βράδυ δηλαδή.
Και θα ήθελα να σας πώ και αυτό: Εγώ φυλαγόμουν από το 1983, και όμως κάποτε έκανα κι εγώ το μοιραίο « λάθος » που κάνουν πάρα πολλοί και έτσι έγινα « μάνα », δηλαδή απέκτησα « γιό » στα 55 μου χρόνια.
Αυτό έγινε το 2006.
Παιδιά, με το να κακίζουμε την μοίρα μας δεν βγαίνει απολύτως τίποτα.
Τώρα ο ένας πρέπει να βοηθήσει τον άλλο.
Αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι.
Ξέρετε ποιο πράγμα είναι το χειρότερο από όλα;
Η απέραντη μοναξιά.
Θα ήθελα να αγκαλιάσω όλον τον κόσμο έστω για μια στιγμή.
Να δώσω και να πάρω αγάπη, έστω και ψεύτικη και μετά ας φύγω.
Αλλά δεν ξέρω πως θα μπορούσαμε να γνωριστούμε όλοι και να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας καινα χειριστούμε μια δύσκολη κατάσταση.
Με αγάπη, σε όλους και όλες.
ΚΛΕΩΝ
210-7222222
Υπουργείο Υγείας - Οδηγία Υ1/3239/2000