Τον Φεβρουάριο του 2007 διαγνώστηκα και έμαθα πως είμαι οροθετικός.
Ύστερα από 3 μήνες, τον Μάϊο δηλαδή, έμαθα ότι έπασχα και από καρκίνο, προφανώς λόγω της λοίμωξης από τον HIV.
Έπρεπε αμέσως να κάνω ένα χειρουργείο για την αφαίρεση του όγκου.
Προσπάθησα να το πολεμήσω και αυτό, αλλά το μυαλό μου ήταν συνέχεια στα αποτελέσματα του Φεβρουαρίου που έδειχναν ότι είμαι οροθετικός.
Είναι πλέον Οκτώβριος και σε λίγο καιρό θα πρέπει να αρχίσω θεραπεία με αντιρετροϊκά φάρμακα και αυτό με ανησυχεί.
Φέτος είναι μια χρονιά γεμάτη με προκλήσεις.
Τι άλλο θα μου συμβεί φέτος;
Ποια είναι άραγε η τρίτη και χειρότερη ασθένεια που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσω;
Θα ήθελα να ξέρω τι μου επιφυλλάσει το μέλλον γιατί τα δύο προηγούμενα μου ήρθαν σαν ξαφνικά χαστούκια στη ζωή μου!
Τώρα είναι που πραγματικά αρχίζω και φοβάμαι και ας λένε όλοι ότι με τα φάρμακα μπορείς να κάνεις μια φυσιολογική ζωή από εκεί και πέρα.
Πόση υπομονή και πόσο κουράγιο μπορώ να κάνω;
Κι όμως πρέπει να προσπαθήσω και να τα καταφέρω να είμαι καλά. Αν όχι για το ίδιο μου τον εαυτό, τουλάχιστον θα προσπαθήσω να είμαι καλά για αυτούς που με νοιάζονται και τους νοιάζομαι.
Εύχομαι η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη από αυτή και να μην ξαναέρθει κάτι παρόμοιο στη ζωή μου, σαν το 2007.
Ελπίζω ότι θα βγεί κάποιο φάρμακο ή κάποιο εμβόλιο που θα απαλλάξει τον κόσμο από αυτό το πρόβλημα.
Παιδιά καλό κουράγιο σε όλους.
Υπομονή και πολλή δύναμη.
210-7222222
Υπουργείο Υγείας - Οδηγία Υ1/3239/2000
