Παίδες δεν ξέρω γιατί γράφω την ιστορία μου. Aπλά ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας, επειδή βλέπω ότι πολύ κόσμος λέει διάφορα εδώ μέσα.
Θυμάμαι ότι είχα πολύ υψηλό πυρετό μια εβδομάδα και δεν έπεφτε με τίποτα. Ταυτόχρονα οι λεμφαδένες μου πονουσανε παρά πολύ και δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι για 5 - 6 μέρες.
Άρχισα να ανησυχώ και να σκέφτομαι διάφορα κι έτσι αποφάσισα να πάω σε γιατρό για εξετάσεις.
Πήγα ένα πρωί στο νοσοκομείο που έχω γνωστούς γιατρούς οικογενειακά.
Εκεί σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να πάω σε αυτούς κι έτσι πήγα σε ένα εξωτερικό ιατρείο. Μπήκα μέσα και εξήγησα στον γιατρό τι συμτώματα είχα και μου έγραψε ένα χαρτί για να παω να δώσω αίμα.
Έδωσα αίμα και μου είπανε σε μια εβδομάδα να πάω να πάρω τα αποτελέσματα από το νοσοκομείο ή να τους πάρω τηλέφωνο.
Πέρασε μια εβδομάδα και πήρα. Μου είπανε δεν είναι έτοιμα τα αποτελέσματα ακόμα. Να ξαναπάρω σε άλλη μια εβδομάδα. Περίεργο, δεν έδωσα όμως μεγάλη σημασία.
Ξαναπήρα και μου είπανε ότι πρέπει να ξαναπάω να δώσω αίμα, επειδή χάσανε τα αποτελέσματα. Πάρα πολύ περίεργο.
Πήγα και έδωσα πάλι αίμα και οι νοσοκόμες με κοιτάγανε περίεργα και έβαλαν γάντια όταν μου παίρνανε το αίμα τώρα.
Έφυγα από το νοσοκομείο και στο δρόμο άρχισα να σκέφτομαι τι έχω κάνει με ποιον κλπ. Φοβήθηκα πολύ ότι μπορεί να είμαι οροθετικός.
Και εγώ όπως όλοι μας έχουμε κάνει το λάθος να κάνουμε σεξ χωρίς καπότα έστω και μια φορά. Αυτή η φορά μου έκοψε το κεφάλι.
Τέλος πάντων, ήρθε η στιγμή να πάρω τα αποτελέσματα και μου είπανε να πάω στο νοσοκομείο.
Ήμουνα στην πόρτα του εργαστήριου και βγήκε ένας γιατρός και μου είπε "Α,α εσύ είσαι με το τέτοιο, περίμενε ένα λεπτό, έρχομαι" Μπήκε μέσα και μιλούσε με έναν άλλο γιατρό και εγώ τους έβλεπα και έτρεμα ολόκληρος.
Ήρθε με έναν φάκελο στο χέρι και μου είπε "Πάμε μαζί στον τρίτο όροφο να μιλήσεις με έναν γιατρό".
Μου εδειξε ένα γραφείο και μου είπε "Περίμενε εδώ". Περίμενα ένα τέταρτο. Είχα αλλάξει όλα τα χρώματα. Είχα χάσει τη Γη κάτω από τα πόδια μου, έτρεμα, έκλαιγα, σκεφτόμουνα διάφορα και παρακαλαγα το Θεό να μην είμαι οροθετικός.
Με φώναξαν και μπήκα μέσα Έκατσα σε μια καρέκλα άψυχος, με βλέμμα παγωμένο.
Ο γιατρός άνοιξε το φάκελο το διάβασε καλά καλά με κοίταξε στα μάτια και μου είπε "δυστυχώς είναι θετικό αγόρι μου!"
Το περίμενα ότι θα μου πει αυτό, όμως δεν ήθελα να είναι αλήθεια!
Εκλαψα πολύ. Δεν μπορούσε να το χωνέψει το μυαλό μου ότι θα μου συμβεί στα αληθεια.
Μετά μου μιλούσε για το τι και πως και που μου ξαναπήρανε αίμα για περισσότερες εξετάσεις και έφυγα.
Βγήκα και πήρα τον καλυτερο μου φίλο και άρχισα τα κλάμματα. Δεν ήξερα τι να του πω, απλά έκλαιγα σαν μωρό.
Αυτός κατάλαβε ότι έχει βγει θετικό το test και προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Μου είπε να πάω σπίτι του να μιλήσουμε.
Ο δρόμος από το νοσοκομείο μέχρι το σπίτι του ήτανε άπειρος. Δεν τελείωνε ποτέ.
Έφτασα εκεί μετά από 6 ώρες. Είχα περπατήσει από βόρεια μέχρι νότια χωρίς να το καταλάβω.
Είχαμε κάτσει στο μπαλκόνι μπροστά στη θάλασσα και του μιλούσα για τα αποτελέσματα κλαίγοντας.
Αυτός προσπαθούσε να με ηρεμήσει μου έλεγε ότι υπάρχουν φάρμακα και ότι δεν θα πεθάνω, κλπ.
Μετά μου είπε ότι και ο γκόμενος του είναι (+). Έπαθα σοκ.
Σήμερα σχεδόν ένα χρόνο μετά συνεχίζω να ζω με τη σκέψη ότι είμαι οροθετικός και ότι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ!
Δεν μισό τον άνθρωπο που με κόλλησε επίτηδες η μη, απλά έπρεπε να μου το είχε πει.
Για αυτό όλοι όσοι είστε και το ξέρετε είναι καλό να το λέτε, για να μην χαλάτε τη ζωή ενός ανθρώπου χωρίς να φταίει για κάτι και χωρίς να θέλει το δωράκι που θα του χαρίζετε. Είναι αμαρτία!
Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Απλά να προσέξετε τι κάνετε και με ποιον και να μη το μεταδίδετε σε μικρά παιδιά. Είμαστε ακόμα 21 μόνο, για να μας χαλάνε τη ζωή κάποιοι άρρωστοι στο μυαλό. Ντροπή τους που το κάνουν επίτηδες για να κολλήσουν και τους άλλους.
Παιδιά να σας πω μια ιστορία από το προηγούμενο καλοκαίρι.
Είμασταν βράδυ σε μια gay παραλία και ήταν ένας τύπος, τον οποίο ήξερα ότι είναι (+) και τον είδα να γαμάει ένα πιτσιρίκι χωρίς καπότα.
Παιδιά τον έσπασα το κεφάλι με ένα μποκάλι, δεν άντεξα.
Πως μπορούν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Τι του φταει το παιδί και πρέπει να τον κολήσει?
Χαιρετώ τους συμπαθέστατους φίλους που στηρίζουν το σάιτ αυτό!